Het verhaal over Bleke Betje uit Turkije

juni 2010

Annemieke is een vriendin van ons. Zij heeft een prachtig huis in Turkije waarvanuit onderstaande mailwisseling.

Van: Schaap Annemieke
Verzonden: donderdag 3 juni 2010 11:06
Aan: Frerichs Jaap
Onderwerp: kip!!
Urgentie: Hoog

Ha die Jaap!

Ik zit lekker in turkije en heb een kippenvraag! Bij mij in de tuin lopen al jaren de kippen van de buurvrouw overdag hun rondjes om de kriebeltjes en griebeltjes uit mijn tuin te pikken en soms een dutje te doen onder de rozemarijnstruiken. Vooral onze bruine Barnevelder (daar lijkt het op) Bleke Betje genoemd, is trouw en doet minimaal drie keer per dag een rondje en vindt zelf over de muur langs de rivier haar plekje terug naar de buren.
Maar nu heb ik van de week ontdekt dat ze op een beschut plekje op de trap naar de benedentuin eieren gelegd heeft: eerst vond ik er drie (en ik dacht dat het oude waren), maar na een paar dagen waren het er zes en tot mijn verrassing zit ze er nu op te broeden!! Ik weet niet wat handig is, heb de neiging om alles gewoon te laten en de natuur haar werk te laten doen, wat vind jij als de echte expert?? Kuikens in de zomervakantie in mijn tuin?? Zijn de eieren bevrucht (geen idee wat de buurhaan allemaal in zijn mars heeft gehad de afgelopen tijd) of gaat ze gewoon ook op loze eigeren zitten? Kortom, vragen vragen vragen, heeeeeeeeeerlijke vragen.
Ik hoop dat alles goed gaat met jou en ik hoop zeker van je te horen!!

Groet uit het warme broedse Güzelcamli..Zie bij de foto rechts bovenaan op de bovenste tree ons Bleke Betje! Met dank aan de bomensnoeier die de mandarijnenbomen snoeide en de takken klaargelegd had voor mij om op te ruimen..

 

Van: Frerichs Jaap
Verzonden: do 3-6-2010 16:57
Aan: Schaap Annemieke
Onderwerp: RE: kip!!

In dat heerlijk warme Güzelcamli maakt ze deze heerlijke prachtige sfeerfoto. Je zou er toch zo een plekkie in de schaduw zoeken om je tukkie te doen. Laat dat snoeihout nog maar even liggen. Dat stoken we wel op als het wat minder droog is overal. En inderdaad zie ik daar bovenaan de trap zo’n Bleke Betse Barnevelder liggen. Doet daar zeker lekker een tukkie. Zie je wel dat die beestjes bijna net zo slim zijn als ik, of andersom?

Het nestje met eieren is waarschijnlijk wel vers. Een kip gaat niet op oude rommel zitten broeden. Als het nestje op een beschutte plaats ligt zal moeders er ook wel op blijven zitten. Mocht het zijn dat er iets niet goed is met de eieren, bijvoorbeeld dat het jonge kuiken prenataal de geest geeft, dan heeft moeder dat op de een of andere manier door. Ze blijft niet op dooie kuikens broeden. Het broeden zelf komt uit de natuur en wordt opgewekt door het seizoen en door het feit dat ze er zelf eieren legt. Een andere kip mag er rustig een eitje bijleggen, ze zit daar toch, dus waarom niet het ei van de buurvrouw meenemen. De draagmoeder avant la lettre.
Komt de vraag naar het resultaat, gelegen in de vraag naar de bevruchting. Een bevrucht ei kan men niet van een onbevrucht ei onderscheiden aan de hand van het al of niet blosjes hebben op de wangen van de moeder. Ook aan het ei zelf zie je niets. Pas als het beestje er een paar dagen op heeft gezeten, kan je het ei er even onder vandaan halen om het te schouwen. Je neemt een schemerlampje, maakt in een niet licht doorlatend papiertje een ovaal of rond gat waar het ei net niet doorheen kan. Je ziet dan, als het goed is in het midden van het ei een donkere vlek. We noemen dit werk ‘schouwen’. Vergelijk het even met een ei met dezelfde kleur schaal, maar waarvan je zeker weet dat het niet bebroed is. (Uit de supermarkt, althans hier in Nederland, ik ken de Turkse gewoonten niet zo goed). Je weet dan het verschil tussen een donker vlekje en een gewone dooier. Als je een paar dagen later weer kijkt is het vlekje groter geworden. Het kan zijn dat je al wat bloedvaten in het schilletje ziet. Ook zal je merken dat de luchtkamer groter wordt.
De broedse moeder zal wel even protesteren als je een ei onder haar weg haalt. Pikken hoort tot de mogelijkheden, maar een goede kip-verzorgster-verstandhouding maakt veel mogelijk en dragelijk. Affijn, je hebt dus kans dat je ziet dat het embryo zich gaat ontwikkelen. Maar……..
dan komt het eind van de vakantie en moet je je toch weer gaan druk maken over de motivatie van die ellendige jongeren. Dat terwijl je in gedachte natuurlijk nog voor 100% bij dat kippetje bent. Wat nu.
Ik ken de verstandhouding van jullie met de buren niet. Twee mogelijkheden. Hij is goed of hij is slecht. In deze zaken zijn geen tussenwegen. Bij een goede verstandhouding raad ik je aan de buurvrouw deelgenoot van jouw kraamtaken te maken. Het wordt later voor haar dragelijker.
Is de verhouding slecht dan is er maar één mogelijkheid; aborteren die hap.
Een broedsel bestaat namelijk voor 50% uit hen-kuikens en 50% uit haan-kuikens. Die laatste kan je gewoon levend door de versnipperaar voeren. Doen ze hier in Nederland ook. Je kan ook het nekkie van die haantjes een paar centimeter langer maken door aan het koppetje te trekken en deze lekkernij dan aan de poes te voeren. Levend zou ik ze niet voeren. Ik heb niet zo’n vertrouwen in het doorzettingsvermogen van een kat, dus de kans dat ze alsnog ontsnappen is te groot.
Je kan ze ook laten leven, maar nogmaals, dan moet de verstandhouding met de buren wel het één en ander kunnen hebben in de zin van de hinderwet.
Mijn advies, als voormalig naaste buur en als kippenhouder, is, als de buurvrouw niet mee wil doen, deze broederij te beeindigen. En ook daarvoor heb ik een handige tip.
Haal de eieren onder de kip vandaan. Gooi de eieren in de sloot, of kapot in een bakje. Laat je niet verleiden om er alsnog een keek van te bakken. Dat doe je maar met verse eieren en een flinke dosis wiet.
De kip zal echter broeds blijven. Om dit te remmen hanteer ik de methode kontje-plons. Hou de kip een half minuutje met de kont in een emmer koud water. Het beestje schud zich een keer droog, scheld jou op z’n kips verrot en gaat vervolgens weer rond scharrelen. Einde verhaal en dan ben jij nog net op tijd om je vliegtuig te halen, terug naar dat kouwe kikkerland. Zie je graag daar weer. Groet, Jaap.

Van: Schaap Annemieke
Verzonden: vr 4-6-2010 11:10
Aan: Frerichs Jaap
Onderwerp: RE: kip!!

Ha die jaap…

Ocharme.. Ik hou van de natuur maar wat is die soms wreed!! Ik ben blij dat je me met jouw mail een aantal alternatieven voorschotelde waarvan het een nog realistischer beelden in me naar boven haalde dan het andere, want daardoor was ik in staat een evenwichtig en weloverwogen besluit te nemen.. Mijn overwegingen:
– ik ga in gesprek met mijn aardige buurvrouw, maar kan mij niet voldoende in het turks uiten, sleep haar mee naar de benedentuin, wijs haar haar nieuwste broodwinning (bedenk hierbij even een dramatische gezichtsuitdrukking mijnerzijds) en doet dan iets wat ik volledig onbegrijpelijk vindt vanwege de cultuurkloof.. iets dat ik dus echt niet kan verzinnen want dat is altijd zo in Turkije.. Dat dus maar niet…
– Betje laat zich niet pakken voor kontje-plons en ik loop zware verwondingen op bij pogingen daartoe. Ook maar niet.
– Ik ga gewoon lekker naar Nederland, spuug tussen mijn vingers cross my heart and hope to die en ruim de botjes op als ik terug ben in de zomer. Ook niet.
Het moest dus de abortus worden.
Ik heb Betje erbij geroepen. Ik vroeg haar wie de vader was. Ze bloosde en zei dat ze het niet wist: er zijn twee mogelijkheden, de valse grote witte haan met de grote rode lellen, en de kleinere gespikkelde die soms denkt dat hij een zij is maar een genderkliniek voor kippen bestaat er nou eenmaal niet. De kans dat hij de vader is achtte zij klein, maar niettemin aanwezig want ook een haan-met-genderproblematiek heeft zo zijn/haar behoeften.
Ik vroeg hoe zij zouden reageren op een abortus van de inmiddels tot 7 in aantal gegroeide nakomelingetjes, maar ze keek mij meewarig aan: tja dom, dat had ik kunnen weten, sorry betje..
Toen heb ik gezegd: als jij nou ophoudt met broeds zijn beloof ik dat je geen kontje-plons hoeft en als je dan gewoon weer in je eigen hok je eitjes gaat leggen kunnen we elkaar gewoon blijven aankijken en mag je gewoon mijn tuin blijven gebruiken voor je excursies, want dan beloof ik je dat ik deze abortus clean, snel en met het nodige mededogen zal uitvoeren.
Ze vroeg bedenktijd. Ze liep in zichzelf monkelend en mwokkend drie rondjes door de tuin, maar je kon al zien waar het heenging, want ze liet griebeltje, noch kriebeltje aan haar gulzige snavel ontsnappen dus zo diep zat het allemaal niet. Toen ze bij me terugkwam wist ik het dus eigenlijk al. Ze had een fronsje en poogde een traantje te persen, maar de opluchting piepte om het hoekje heen, zag ik: zeven koters grootbrengen in de tuin van de buren, met zwerfkatten in de buurt en zonder hulp van tantes en nichtjes, tja ze had er toch ook wel wat tegenop gezien verklapte ze me.
Okee, heb ik gezegd. Jij maakt dat je in je hok komt, je zet je koptelefoon op met mooie muziek en je blijft minstens een kwartier weg.
Ze verdween over de muur en keek nog een keer achterom naar haar nageslacht-in-wording, die er ineens al een stuk eenzamer uitzagen.
Ik vermande me, zei tegen mezelf dat ik altijd al vóór abortus was geweest als het een eigen vrijwillige keuze was, maakte een kruisteken en heb de eieren een voor een de rivier in gegooid: dag ALi, dag Mustafa, dag Yasemin, dag Özgür, dag Ömer, dag Ayse, dag Mithat.. Ze maakten een hartverscheurend geluid toen ze kapot vielen in de droge bedding.. Ik ben even op mijn knieën gaan zitten om bij te komen en een schietgebedje tot de grote haan in de kippenhemel te versturen.
Maar toen over tot de orde van de dag. De trap helemaal schoongemaakt, nest geruimd.
Ze is nog niet terug, maar ik geef haar de ruimte…
Zelf zomaar even in de hangmat..

Jaap, het was een feest om dit met je te delen!!!!! EN om het bewijs te leveren een foto van de nieuwe geaborteerde traptrede..
Tot in Nederland weer!
Annemieke